Bulutlar

Her yer karanlık olduğunda, beyaz patiskalarımı katlıyorum masada
Sonra bulutların üstüne çıkıyorum, ayağım yere basmıyor, beyaz çok beyaz patiskalarla süslüyorum olduğum yeri,
İçimi boşaltıyorum yağan yağmura, içini dolduranlara içimde yer açabileyim diye,
Beceriksiz ellerim makas tutuyor, içimin daha önce hiç dokunulmamış büyük köşelerine küçük çok küçük delikler açıyorum
Görmeyen gözümle iğneyi ipliğe geçiriyorum
İçime diktiğim bütün düğmeleri sana ilikliyorum, bulutlardan düşmemecesine..

Madem buraya kadar okudun, belki bir de yorum yaparsın da şenlenir buralar. Bir de şöyle düşün; sen yorum yapmadan önce buralar hep dutluktu.