Hezeyanya

Ağzımda bal gibi tatlı bir türkü, başka türlü nasıl dayanılır yollara..  Her yere ulaşılır, eğer yeterince tatlı bir ezgi varsa ağzında..

Bazı günler sadece gelip geçiyordu, ne yapıyordum acaba? Bir cevap beklediğim günler vardı mesela, ya da bir ses, bir neden, gelmeyeceği beklediğim günler yani, işte onlar, geliyor ve geçiyorlardı. 24 yaşındayım, büyük küçük problemlerle uğraşmaktan erken yorulmuş, kapris dolu bir zihinde hapisim. Duygularımla büyük, sözlerimle düğümlü, yokluğumla uzak yolların çekiciliğine kapılmış, ellerimle yalnız, gözlerimle ıslak, adımlarımla kararsız ama şarkılarımla şen yürüyorum.. (daha&helliip;)

Çakırdikenlik

Belki sana dokunamıyorum, yüzünü göremiyorum, sesini duyamıyorum ve seni tanımıyorum,  ama şu an en yakınım sensin sevgili okuyucum. Benim için bir iki damla gözyaşı ayırır mısın? Gözyaşı dökülmesi gereken duygulara ben yetemiyorum artık. (daha&helliip;)

Acaba

Otobüsteyim, haddinden kalabalık bir şehrin tam göbeğinde, etrafta bir çok surat görüyorum, yüzsüz suratlar, surat sayısı arttıkça yüzleri tamamen kaybolan suratlar. Belki de on beş dakikada yürüyebileceğim mesafeyi gitmek için otobüsteyim, şehir mi yorgun acaba, boş yerler varken neden ayakta gidiyorum, büyük bir durakta duruyoruz, otobüs doluyor, denge problemim yok, sesler, beni benden alan sesler, neler diyorlar acaba, dinlemeli miyim, dinlemek için hangisini seçmeliyim, acaba şehirde herhangi bir seste mutluluk arayabilir miydim, hangi ses daha önemli, nasıl karar verilir buna, genellikle hepsi de çok önemliler, hiddetliler, üzüntülüler, en çok da telaşlılar.  Ben de söylenmek zorundayım, saylanmak istiyorum, kabul görmek,  dinlenmek istiyorum. İneceğim durağa yaklaştık, hiçbir konuşmada anlamlı bir şey bulamadım, tuşa ne zaman basmalıyım, bir önceki duraktan hemen sonra basarsam şöförün kafası karışır mı, tuşa ulaşamıyorum, acaba benimle birlikte inecek olan var mı, belki de yürümeliydim, kimden tuşa basmasını rica etmeliyim, rica ederken hangi kelimeleri seçmeliyim, acaba tuşa basılmasını isteyeceğim herhangi bir cümleden, beni tanımadan kaba ya da görgüsüz bulabilecek insanların düşüncelerini neden umursuyorum, kesinlikle yürümeliydim. (daha&helliip;)

Ahenk

En beyaz sayfalar, bana biraz gülücük hesabını tutar mısınız? Çünkü şimdi; gülmek vakti. Çünkü şimdi ufuk ufak ufak gözlerimde, belki de yok; bugün o kadar güzel ki, gözümde yarın yok.  İçim name name, yüzüm çizgi dansları.. Yeni bir tını var etrafta, yakalayamıyorum, aklımda tutamıyorum , duymadığım zamanlarda tekrarlayamıyorum, içimdeki namelere katamıyorum. Belki de sözleri ezberlenene kadar güzel olan şarkılara benzemesinden korkuyorum. Korkmadan seviyosam yeteri kadar sevmiyorumdur biliyorum. (daha&helliip;)

Henüz Yakılmamış Bir Türkü

Tanrım, onu bana verir misin? Ben alamam, ben söyleyemem, ne cesaretim var yeterli, ne de doğru kelimelerim, onu sevmek de beni korkutuyor, çok korkutuyor, hiç rahat değilim, hiç.

Kurduğun o kadar güzel hayaller oluyor ki ilk başta, kendi kendineyken gamzelerin ağrıyor. Galiba insanı en çok güldüren şeyler komik olanlar değil.  Ama ya zaman geçtikçe, umut zamanla tükenen bir şeymiş, anlıyorsun, sen ki herkesin karşısında şaklaban, onun karşısında nasıl davranacaksın, bilmiyorsun, ben söyleyemem tanrım, ben diyemem ona, cümlelerim kırılır hep bir yerlerinden, kelimeler terk eder çıkar cümlerlerimden, ama en azından burada, burada kendimi ifşa edebiliyorum, yazmak belki de bu yüzden çok değerli benim için, çünkü burada, durmamam gereken yerlerde duruyorum, yani en acımasız virgülüne kadar söylüyorum her şeyi.

Tanrım, bana yazacak kudret verdiğin bütün süre boyunca, onun için şarkılar yazmak istiyorum, o müzik olur, ben sözler, yine anlamaz belki beni, yine bilemez belki hiçbir şeyi, ben yine de tavrına hayran olurum. Hem söz de verdim ona, öyle kızgın kızgın bakma dedim, henüz dinlemedin benden türküler. Dinlemedi de, şarkılar da türküler de henüz dillere kadar gelip susuldu. (daha&helliip;)